فاصله ی جداسازی (s)

 تمام بخش های فلزی یک ساختمان و تجهیزات برقی و کابل های تغذیه ی آنها باید در سیستم حفاظت در برابر صاعقه شرکت داده شوند. علت این امر، جلوگیری از جرقه های خطرناک بین سیستم پایانه ی هوایی و هادی نزولی و همچنین بین بخش های فلزی فلزی ساختمان و تجهیزات الکتریکی است (شكل 2.17).

 در صورتی که فاصله ی کافی بین هادی عبور دهنده ی جریان صاعقه و بخش های فلزی ساختمان وجود داشته باشد، خطر جرقه عملا از بین می رود. به این فاصله، فاصله ی جداسازی (s) می گویند.

در ساختمان هایی که دیوارهای مسلح و سقف ها به هم متصل هستند یا نمای فلزی و سقف فلزی به هم متصل هستند، نیازی به رعایت فاصله ی جداسازی نیست. اجزای فلزی بدون اتصال به ساختمان که فاصله ی آن ها از سیستم حفاظت اولیه در برابر صاعقه کمتر از یک متر است، باید مستقیما به سیستم حفاظت در برابر صاعقه همبند شوند. چند نمونه از این موارد عبارتند از نرده های فلزی، درها، لوله ها (که محتویات آنها آتش زا یا قابل انفجار نباشد)، اجزای نما، و غیره.

شرایط موجود

سازه های فلزی نظیر چارچوب های نصب (شکل 2.19)، پنجره های مشبک، درها، لوله ها (بدون محتویات اشتعال پذیر و یا قابل انفجار) یا اجزای نما بدون اتصال به داخل ساختمان.

راه حل

اجزای فلزی را به سیستم حفاظت در برابر صاعقه وصل کنید.

کابل هایی که وارد ساختمان می شوند قادرند بخشی از جریان های صاعقه را با خود حمل کنند. در نقطه ی ورودی ساختمان باید سیستم هم بندی هم پتانسیل سازی به منظور حفاظت در برابر صاعقه اجرا شود.

شرایط موجود

سیستم های تهویه ی مطبوع، سیستم های فتوولتائیک، سنسورهای الکتریکی یا لوله های فلزی هوا با اتصال الکتریکی به داخل ساختمان.

راه حل

ایزولاسیون با استفاده از فاصله ی جداسازی (s)

نکته
باید خطر کوپل القایی سرج ها را لحاظ کرد.

شرایط اولیه:

• کلاس ۳ حفاظت در برابر صاعقه

• ساختمان دارای بیش از ۴ میله ی جذب است

• جنس: سیمان، آجر

• ارتفاع/نقطه ای که فاصله ی جداسازی باید در آن محاسبه شود: ۱۰ متر

•Ki=0.04

 •Kc=0.44

 •Km=0.5
•L=10m

 s=Ki x Kc/Km x L = 0.04 x 0.44/0.5 x 10 m = 0.35 m